دقت کردید؟! توی هر اداره ای یه منشور اخلاقی برای خودشون در نظر میگیرن و خودشونو ملزم به اجرای اون میکنن. گویند که نامه ی 31 نهج البلاغه که وصیت حضرت امیر به امام حسنه منشور تربیتی امامه! این قسمت درباره ی دعاست یعنی یه رابطه ی کاملا شخصی یه بنده با خدایی که نامیدی از رحمتش بزرگترین گناهه!!! به قول حافظ: ناامیدم مکن از سابقه ی لطف ازل

در ضمن به آهنگ متن که براتون bold    میکنم دقت کنید!

 . . . و بدان!کسی که گنجینه های آسمان و زمین در دست اوست تو را در دعا رخصت داده و پذیرفتن دعایت را بر عهده نهاده و تو را فرموده از او خواهی تا به تو دهد و از او طلبی تا تو را بیامرزد. و میان تو و خود کسی را نگمارده تا تو را از وی بازدارد و از کسی ناگزیرت نکرده که نزد او برایت میانجی گری آرد  و اگر گناه کردی از توبه ات منع ننموده  و در کیفرت شتاب نفرموده و چون بدو بازگردی سرزنشت نکند و آنجا که رسوا شدنت سزاست پرده ات را ندرد . " گویَم: دقت کردید؟! بعضی ها شخصیتِ سرزنشگر دارند و وقتی که اشتباهی می کنی تا مُخت رو درسته قورت ندن ول کن نیستند ولی خداوند(سبحان الله: منزه است از صفات انسانی) چون بدو بازگردی سرزنشت نکند"

در پذیرفتن توبه بر تو سخت نگرفته و حساب گناهت را نکشیده و از بخشایش نومیدت نگردانیده بلکه بازگشتت را از کناه نیک شمرده و هر گناهت را یکی گرفته و هر کار نیکویت را ده به حساب آورده در بازگشت را برایت باز گذارده  و چون بخوانیش آوایت را شنود و چون راز خود را با او در میان نهی آن را داند پس حاجت خود بدو نمایی و آنچه در دل داری پیش او بگشایی و از اندوه خویش بدو شکایت کنی و خواهی تا غم تو را گشاید و در کارها یاریت نماید و از گنجینه های رحمت او آن را خواهی که بخشیدنش از جز او نیاید.از افزودن مدت زندگانی و تندرستی ها و در روزی ها فراوانی . . .